Cacaobonen
Wat zijn cacaobonen?
Cacaobonen zijn de vruchten van een cacaoboom. Daarvan wordt cacaopoeder gemaakt, de basisingrediënt om chocolade te maken. De cacaoboon kan enkel en alleen geproduceerd worden als de cacaoboom op de juiste manier groeit. Daarvoor moet de plaats waar de boom groeit aan enkel criteria volstaan. De cacaoboom is een typisch tropisch cultuurgewas. Onze boom is zeer gevoelig voor wind en sterke zonnestralen. Hij heeft graag een gelijkmatig warm en vochtig klimaat. De kwaliteit van de cacao wordt bepaald door de samenstelling van de grond, het klimaat en de nabehandeling na het oogsten. Daarom groeit deze boom enkel 20° NB en 20° ZB. Het telen van cacao vergt dus veel zorg en aandacht.
Grootste producerende landen:
Zoals u al wist is er dus maar een kleine strook rond de evenaar die cacao kan produceren. De grootste producerende landen liggen verspreid over Zuid-Amerika, Afrika & Azië.


Legende:
1) Ivoorkust
2) Indonesie
3) Ghana
4) Nigeria
5) Brazilië
Productie van cacaoboon naar cacaopoeder.
1) Oogsten:
Als eerste worden de cacaobonen met de hand geplukt, zo kan de plukker beter voelen welke bonen rijp zijn en welke niet. De rijpe bonen worden met een mes van de boom gesneden. Daarna wordt het binnenste van de vrucht eruit geschept. Dit alles gebeurt nog op de plantage zelf. De bonen en de pulp worden daarna in een bak of schaal gestort en dan begint een soort gistingsproces: de samenstelling van de bonen veranderen. Dit komt doordat er bacteriën en suiker in de bonenmassa aanwezig zijn, maar weinig zuurstof. Bij dit proces verandert de smaak en de kleur van onze bonen, het duurt ongeveer 2 à 5 dagen tot het proces ten einde komt.
2) Drogen:
Als het proces klaar is worden de bonen in de zon of in zogenaamde drooghuizen te drogen gelegd. Hierdoor blijft er praktisch geen vocht achter in de bonen. Tijdens dit proces verliest de boon dan ook bijna de helft van haar gewicht. Afhankelijk van de methode duurt het drogen gemiddeld zeven dagen. Als de bonen sneller drogen kunnen ze sneller verkocht worden, wat gunstig is. Daarom worden de bonen soms boven vuur gedroogd, wat deze een nadelige rooksmaak kan geven.
Na het drogen is het werk op de plantage klaar. De bonen worden in jute zakken van 60-80 kilo verpakt en vervoerd naar de kopers en hun distributiecentra.
De kopers van de bonen beoordelen de kwaliteit van de bonen. Deze moeten een bruine kern en een goede aromatische geur hebben
3)Van fabriek naar cacaomassa
Wanneer de cacaomassa naar de chocoladefabriek gaat, worden ze eerst goed gepoetst. Rond de bonen zit nog een laagje overbodig materiaal (doppen), die moet verbrand worden en daardoor wordt de smaak van de bonen ook beter. de voorgebrande bonen worden vervolgens in kleine stukjes geslagen en een windstroom blaast de lichte dopjes weg. Na dit proces blijft enkel de kern (cacaonibs)van de boon over. Het branden van de nibs is de laatste stap. Voor het branden heb je 2 keuzes: Snel en meer smaak of traag en lekkere aroma's. Aan het einde van dit gebeuren hou je 2 massa's over nl.: de cacaopoeder voor taarten en ijs en de cacaoboter voor echte chocolade.
Grootste importerende gebieden:
Om het bovenstaande proces te kunnen verwezenlijken moeten de Westerse landen de verse cacaobonen wel importeren. In tegenstelling tot de exporterende landen, liggen de importerende landen allemaal in Europa.


Legende:
1) EU(25)ex.int
2) EU(27)ex.int
3) EU (15)ex.int
4) EU (12)ex.int
5) Nederland

Delen van een cacaoboon:
Een cacaoboon hangt met een klein takje aan een tak of aan de boomstam. Het heeft een buitenste schil die van kleur kan variëren: rood, bruin of zelfs geel. er zit een sponsachtige massa tegen de schil dat men de pulp noemt. Deze is gemakkelijk te scheiden van de schil. Helemaal binnenin zitten de cacaonibs, het deel dat uiteindelijk gaat scheiden in cacaopoeder en cacaoboter.
Maak jouw eigen website met JouwWeb